MKV'29 JO19-1 volop in de voorbereiding voor seizoen 2018-2019

Kort daarna volgde er een sessie met de nieuwe groep op de Groene Ster. Samen met mijn stafleden Pieter (leider) en René (dit seizoen assistent trainer en door onze club de mogelijkheid om zich te diplomeren in het trainersvak) hadden wij gekozen voor deze locatie.
Het doel was teambuilding en dat doel werd rijkelijk gehaald. Met zijn allen op vakantie en in augustus de draad weer oppakken. Zo gezegd, zo gedaan en inmiddels 3 "trainingen" verder. Trainingen tussen quotes want officieel 1 training op het oude (inmiddels verdwenen-) kunstgras. 2 alternatieve trainingen in de vorm van oefenpotjes tegen teams die ook met hun voorbereiding bezig zijn.



Hierover volgen 2 korte verslagjes om een ieder de indruk te geven hoe dit is verlopen.

Woensdag 22 augustus mochten wij aantreden tegen het Leovardia JO19-1 van onze Sander Hart. Sander miste nog wel enkele van zijn basisspelers maar dit werd keurig aangevuld met JO17 spelers. Ook aan onze kant nog de nodige vakantiegangers maar dat was door een ieder prima en op tijd gemeld dus wat dat betreft geen verrassingen.

Om 20.00 uur was de aftrap. Collin verdedigde zijn doel en de verdediging werd van rechts naar links geleid door Gino, Oebele, Bonita en Melvin. Oebele en Melvin zijn nieuwe namen binnen onze club. Het middenveld bestond uit (van rechts naar links) Noah, Bram, Aize en Thomas. De aanvallers waren Milan (ook nieuw) en Jaimy.

Van tevoren een aantal teamafspraken doorgesproken. Hier werd goed invulling aan gegeven. In het begin was het zeker nog onwenning. De opbouw verliep redelijk soepel maar eenmaal over de middenlijn, onze spitsen waren moeilijk te bereiken. Leovardia was vele malen dreigend en dat deden zijn met lopende middenvelders die wisselend diep werden gestuurd door hun centrale verdedigers terwijl hun aanvallers juist inzakten. Er werd goed in de zone gedekt en ook werd er goed met elkaar gepraat wanneer er een man moest worden overgenomen.

Lange tijd hielden wij stand en zo nu en dan werden wij dreigend tot aan de 16 van de tegenstander. Helaas was het toch een dode spelmoment waarbij wij een corner niet voldoende konden uitverdedigen. De nummer 4 van Leovardia torende hoog boven onze verdediging uit en kopte beheersd binnen. Een knappe goal. Toch kwamen wij vele malen dreigend op hun rand strafschopgebied met Aize en Milan. Helaas wisten wij net niet het net te vinden. Leovardia profiteerde van onze uitvallen middels scherpe counters. Andermaal stond onze kersverse verdediging weer erg goed te ballen. Er werd kort op de man gestaan en ook de spelers van Leovardia die door wilde stomen werden fel en correct van de bal gezet.

Mijn complimenten aan het hele team want wat moet dit in deze fase van de voorbereiding zwaar zijn geweest. Heel verveldend was dan ook een zondagsschot van 16 meter afstand die (naar wij meenden met een deel van de arm...) van richting werd veranderd. De tot dan toe uitstekend keepende Collin had het nakijken. 2-0 en niet veel later klonk het rustsignaal. 

Het was erg warm en we besloten om op het veld de rust te pakken. Er werden een aantal pluspunten benoemd en we bespraken wat er beter zou kunnen en beter zou moeten. Het middenveld stond aanvallend vaak goed maar in verdedigend opzicht moest er meer vanuit de eerste taak gevoetbald worden: goed georganiseerd komen te staan en terwijl we dit in luttele seconden doen ook nog eens druk blijven zetten op de tegenstander met bal. Aanvoerder Bram gaf ieder te kennen dat we in coachend opzicht wat meer van elkaar moesten gaan accepteren. Dit ook al werd er soms op directe wijze met elkaar gepraat. Pittig mag mits dit een opbouwende en ondersteund karakter heeft. Zo gezegd - zo gedaan. We gingen de 2e helft in en hadden al enkele malen doorgewisseld.

MKV'29 JO19-1 kleurde blauw deze wedstrijd met onze uitshirts. We streden voor wat we waard waren en hielden nog lange tijd stand. Fantastische reddingen van Collin en allertheid van ons hele team op alle fronten. Gino was de baas in de rechter zone van onze verdediging. Er werd prima rugdekking verleend zoals dat hoort en ook Bonita en Melvin hadden hun zaken op orde. Edwin was ook al geruime tijd ingevallen en het lukte hem zowaar om de bal enkele malen goed af te schermen zodat onze middenvelders bij konden sluiten om kansen te creëren. Het liep op het middenveld een stuk beter ook dankzij het optreden van Aize die heel veel energie stak in dat wat nodig was: én aanvallen - omschakelen - én ook verdedigen. Klasse en ik weet dat het zwaar is maar het hoort erbij!

Een rommelgoal wisten wij niet te voorkomen en de 3-0 was een feit. Was dit dan wellicht het moment dat wij capituleerden? Het leek er wel op maar samen met assistent René zag ik dat er meer in zat. We wisselden nog een paar keer door want er gingen een aantal moegestreden naar de kant. De 4-0 viel ook nog en dat was het moment dat wij achterin 1-op-1 gingen spelen. Leovardia werd verrast door deze keus. Over rechts zetten wij een mooie aanval op en heel beheersd zette Edwin de bal voor en tikte Aize de bal op strakke wijze binnen. Het doelpunt werd door ons allen gevierd en het was een zuiver verdiend doelpunt. Iedereen had keihard samengewerkt en we waren al enkele malen erg dichtbij. Thomas kwam op de linksbuiten positie erg goed uit de verf.

Iets eerder dan gepland floot de scheidsrecher voor het einde van de wedstrijd. Beide teams waren moegestreden. Iedereen kon terugzien op een nuttige oefenpot. Met nog veel vakantiegangers was het zeker niet zo slecht als de uitslag doet vermoeden Collin wel erg veel ballen van Leovardia tegenhield of over keek!

Zaterdag 25 augustus, voetballen in Franeker tegen de JO19-1. De aanloop naar deze wedstrijd was een stroeve-. Keeper Collin kon niet van de partij zijn en we hadden te kampen met een zieke Thomas (voorspoedig herstel gewenst) en een bedrijfsongevalletje bij Edwin (ook spoedig herstel gewenst).

We traden aan met 1 wissel en met de hulp van Stijn en Riemer. Wederom was de insteek van dit treffen een verkapte training / oefenpot. Er was afgesproken dat we iets korter gingen spelen en dat er doorgewisseld mocht worden. Ook had ik aangegeven dat spelers ook wel een hun kunststukjes mochten vertonen op onwennige posities in het veld immers, met 1 wissel dan moet je met zijn allen creatief zijn om "even bijtanken aan de zijkant" mogelijk te maken. 

We startten sterk en met een plan. Helaas veranderde dit plan na 5 minuten van een plan met een kans op een stuntje naar vooral veel tegenhouden. Riemer had zich verstapt en kon niet verder. Hij werd vervangen en Isa nam zijn verdedigende taak over. Dit was het eerste voorbeeld van spelen op een ongebruikelijke en dus onwennige positie. Toch deed Isa het erg goed terwijl ze een behoorlijk behendige tegenstander moest afstoppen. Wanneer dit even niet lukte dan was de rugdekking en het doordekken vaak goed verzorgd.

We hielden het geruime tijd droog zeg maar. Toch was het in de blessure tijd dat onze uitstekende 2e doelman Jaimy zijn doel verkleinde. De inzet van een aanvaller ging naast. In het duel raakte de punt van de schoenen elkaar en de scheidsrechter floot direct voor een penalty. Tja, ik  vond er het mijne van want de kans was voorbij en als het al een overtreding was, het gebeurde in het keepersgebied (5 meter) en de aanvaller moest een uiterste poging doen om een doelkans te creeren. Nou ja, na een korte aanloop werd de penal hard en laag naast geschoten.

We haalden de rust met 0-0 en dat was eigenlijk al een prestatie van formaat: we hadden 25 minuten met 10 man gespeeld en Lotte (MO17 van MKV) vulde ons team weer aan tot 11. Ook Lisa kwam ons te hulp. Wel erg fortuinlijk dat zij beide iets eerder ook al een wedstrijd tegen sc Franeker in Franeker hadden gespeeld.

In de rust werd er het nodige besproken. Een ieder zag wel in dat het tegen de golven in roeien was en dat is altijd lastig. Het moraal was goed en wij geloofden nog zeker in onze kansen.

In de 2e helft was het niet alleen conditioneel zwaar maar ook mentaal. We hebben gevochten voor wat het waard was en uiteindelijk verloren we de pot in de 2e helft met 3-0.

Was ik teleurgesteld? Helemaal niet want zoals jullie weten kan er momenteel niet getraind worden op ons eigen complex. Iedere oefenwedstrijd waarbij ik zoveel strijd en inzet waarneem staat wat mij betreft aan minstens 2 trainingen. Een ieder wordt er sterker van.

We maken ons zo op voor de komende wedstrijd: de beker wedstrijd tegen v.v. Workum JO19-1 uit in het mooie Workum. Wel zullen wij dan een stuk completer zijn omdat bijna iedereen van onze 19 spelers tellende team beschikbaar is. Een aantal ongetraind en een aantal met wat pijntjes hier en daar of een schaafplek van het kunstgras. Door de week is het werken aan de conditie en het herstel.

Met dank aan de meegereisde ouders en natuurlijk aan alle spelers en mijn staf. Het loopt nu nog wat stroefjes maar steeds soepeler. De kop is er af. Laat de bekerwedstrijden maar komen en natuurlijk een spoedige oplevering van ons nieuwe kunstgrasveld!

Henk